Sinds 2013 organiseert de gemeente Kapelle (Zeeland) jaarlijks een Franse week rond de herdenking van de hevige strijd die in die regio in 1940 is geleverd door 3.000 Franse militairen die Nederland te hulp schoten. In het kader van de jaarlijkse editie worden er diverse activiteiten georganiseerd. www.toujourskapelle.nl Eén van die activiteiten is het wandelevenement De Franse Slag Mars. Alleen al de naam is zo uitnodigend dat we hem voor dit jaar op ons wandelschema zetten.

En vandaag gaan we dan naar Kapelle, natuurlijk zoals altijd vroeg genoeg. Ter plaatse worden we mooi via borden naar een parkeerplaats geleid. Deze ligt vlakbij het Kampement re-enactment (WOII voertuigen kampement) maar daar heerst op een paar vroege vogels verder nog serene rust. Na wat meters te voet belanden we bij de startlocatie, het dorpshuis De Vroone. Hier pakken we eerst een bakkie en schrijven we ons vervolgens in voor de langste afstand. Toch moeten we nog even geduld hebben maar eindelijk is het zover, de routes worden uitgedeeld. Hop, gelijk gaan we door naar buiten en kan de Franse Slag Mars aangepakt worden.

Voor het zover is dat we Kapelle de rug toekeren, brengt de route ons eerst nog naar de algemene begraafplaats. Hier bevind zich het militaire ereveld voor alle Franse militairen die in Nederland zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vanaf Kapelle gaan we een flinke ronde maken. Allereerst komen we door het gehucht Abbekinderen. Vervolgens scheren we langs ’s Gravenpolder en volgt het gehucht Eversdijk. Voor we op Hansweert afgaan, komen we hier nogmaals. Het wordt al met al maar een klein stukje op de rand, door een nieuwbouwwijk. Schore is dan aan de beurt en uiteindelijk is Kapelle weer het eindpunt.

Tussen en bij de genoemde plaatsen krijgen we, zou haast zeggen ‘gelukkig wel’, zo nu en dan wat onverhard onder de wandelschoenen. Vrij snel in het begin gaan we al door het Abbekindersebos. In Eversdijk lopen we tot 2x toe dwars door de uitgestrekte boomgaarden van Slabbekoorn Fruit. Verderop bij Hansweert ronden we voor driekwart een plas in een parkje. En onder de rook van Kapelle doorkruisen we het Kapelsebos. Dan volgen er nog wat akkerranden en meteen als laatste een stukje boomgaard.

Tot 2x toe worden we ook een flink stuk langs de Westerschelde gestuurd en later nog eens kilometers langs het Kanaal door Zuid-Beveland. Zo wordt het zeker een waterrijke tocht en dan reken ik de slootjes, sloten en weteringen nog geen eens mee. Ook een tocht met mooie rust- en stempelposten. De eerste bij B&B Hof Olmenstein in Abbekinderen zelfs al op 5 kilometer. Eigenlijk wel wat vroeg vandaar dat we de hand op de knip houden en het voor nu alleen bij het stempeltje laten.

Verderop met meer kilometers afgelegd komen we in Eversdijk bij Slabbekoorn Fruit. Nu doen we er natuurlijk wel even een bakkie. De derde rust is ook weer hier maar Hans gaat nu voor iets anders. Het wordt een tomatensoeppie. De volgende wordt in Schore, bij het dorpshuis. Daar strijken we voor het bakkie even op het terras neer. De laatste post is bij het Theepotten museum in Kapelle. Nooit geweten dat er zoveel verschillende theepotten zijn. Maar de koffie is er lekker.

Terug in Kapelle worden we natuurlijk langs het Kampement re-enactment gestuurd. Goed anderhalf uur geleden horen we in de verte flink schieten, vanuit deze richting. Op het kampement ziet het er toch heel ontspannen uit. Kan niet anders dat ze hier gewoon met losse flodders bezig zijn geweest. Hierna hoeven we nog maar een klein stukje naar de eindstreep, het dorpshuis De Vroone. Waar we ons na het afmelden heerlijk op het terras nestelen. Gewoon eventjes de fijne Franse Slag Mars laten bezinken. Ja, de organiserende stichting www.franseslagkapelle.nl heeft er zondermeer een zeer fraaie route van gemaakt. Chapeau!

7:25 – 15.30 uur 40 kilometer

Anton

Groene Long wandeltocht Varik, 50 km.

Het is maar een dorpje dat Varik, met nog geen 1000 inwoners. Maar iedere schipper weet waar het ligt. Al eeuwenlang is de Dikke Toren (35 meter en uit de 15^e eeuw) aan de dijk het gezicht van Varik. Nog steeds weten Duitse schippers precies waar ze zijn als ze ‘der Alte’ zien staan pronken langs de Waal. Met schuin ervoor een pracht van een bakenboom.

De eerste die we tegen komen op een als parkeerterrein gebruikt weiland is een wat gedrongen oud, bruin gebrand en rimpelrijk mannetje van een jaar of 85 die de vriendelijke parkeerwachter speelt.
Om zeven uur starten we vanuit het dorpshuis in Varik en doen achtereenvolgens Est, Ophemert, Zennewijnen, Passewaaij (Tiel), Waardenburg, Neerrijnen, Opijnen, Heesselt en tenslotte Varik weer aan, waar we ons om goed vijf uur afmelden.
Een gewoon mooie tocht, onder goed wandelweer. Soms warm (in de zon en uit de wind), soms kil (in de stevige wind en uit de zon).
Of we nog wat bijzonders gezien hebben? Nou eigenlijk niet. Wel het mooie natuurgebied De Steendert, waar we over een kronkelend, onverhard pad door weilanden en waterpartijen lopen.
We zien opvallend veel fraai onderhouden optrekjes (groot en klein) en uiteraard de dijk langs de Waal. Maar daar worden we tot twee keer toe helaas weer snel afgestuurd. Alleen op het laatst hebben we kilometers op hoogte gelopen. Maar toen we dan uiteindelijk “De Dikke” in het zicht kregen (hé, hé, eindelijk komen we er toch nog langs) werden we wéér de dijk afgestuurd richting het dorpshuis (Toevershof).
Jammer toch wel dat we deze forse knaap niet even de hand mochten schudden.

De laatste die we bij vertrek zien in Varik is datzelfde wat gedrongen oud, bruin gebrand en rimpelrijk mannetje van een jaar of 85 die de vriendelijke parkeerwachter speelt als we als laatste(!) het parkeerterrein afrijden. Waarna hij het hek achter ons sluit en het slot er op doet.
Zijn dag zit erop. Echte helden bestaan nog.

Hans 

Eigenlijk bemoei ik me nooit met de Verslagen van de tochten, maar dit keer is het noodzakelijk. Anton liep twee dagen achtereen verschillende tochten vanuit Hoornaar, bij elkaar 80 km.
Hans deed mee aan de Kennedymars van 80 km die startte op vrijdagavond 22.00 uur. 
Hieronder eerst een verslag van de beide dagen van Anton en eronder de ontboezemingen van Hans.

 Alles kan, maar hoeft niet.

Dat laatste is hem nou krek. Hans z’n Kennedymars en zelf doe ik er mooi 2x een dagtocht bij het meerdaagse fiets- en wandelevenement van Trap & Stap www.stapentrap.nl. Zo wordt het aan de streep voor beiden toch het zelfde aantal kilometers.

Natuurlijk zoals gebruikelijk nu ook vroeg genoeg van huis. Zodoende heb ik in Hoornaar na het inschrijven voldoende tijd over voor een bakkie en een praatje. Een vriendelijke mevrouw weet me zelfs nog even te strikken voor een kort interview in de uitzending van Radio Rijnmond. En dan is het zover, het wandelfeest kan beginnen. Ja, zo kan je het wel noemen. Schitterend weer en de natuur in bruidstooi, dat is toch een feest.

De route voert me vanuit Hoornaar naar Noordeloos. Vervolgens volgt Ameide en Lexmond. Natuurlijk tussen de dorpen door de weidse polder. Dat gaat dan niet alleen over het asfalt maar kilometers lang over graskades. Allereerst krijg ik de Langerakse kade te verstouwen en een eindje verder gelijk al de Noordelose kade. In het natuurgebied de Zouweboezem is het de beurt voor de Zederikkade. Hierna volgt bij Polder Achthoven meteen wel als laatste, de Lakerveldse Molenkade.

Het niet zo lange gedeelte, op de dijk langs de rivier de Lek, is nog maar een klein voorproefje op wat me verderop na Lexmond nog te wachten staat. Is wel geen rivier maar een kanaal, het Merwedekanaal. Tot in Meerkerk blijft de oever vele kilometers lang vlak naast me. Niet dat me het verveelt hoor, op het water is altijd wel wat te zien.

Is het tijdens de tocht bij de A27  de eerste keer er onderdoor, nu kan hij van bovenaf bekeken worden. Hierna krijg ik Hoornaar rap in het vizier en zit de dagtocht er zo voor me op. Wat tegelijker tijd ook mijn helft is. Morgen zondermeer verder met de tweede helft.

7:00 – 14.35   40 kilometer

Anton                                    Foto's van deze twee dagen elders op deze site

“Alles kan, maar hoeft niet.”

Net als gisteren ben ik op dezelfde tijd van huis gegaan. Zal het weer zo’n puike dag worden. Nou aan het weer zal het niet liggen. De verwachting is van nog wat hogere temperatuur. Als ik goed en wel over de rotonde ben, bij het industrieterrein Giessen, zie ik op het fietspad een wandelaar. Even verderop bij de Giessensesteeg lopen er nog een handje vol. Ik weet dat de route van de Kennedymars, “de 80 van de Hollandse Waterlinie” ook hier heen komt. Het zijn dus allemaal medestrijders van Hans.

In Hoornaar bij Trap & Stap www.stapentrap.nl wordt het na de inschrijving gewoon weer het gebruikelijke ritueel, koffie, prikbord bekijken en een praatje. Ook even met Mia en Bart, het Vrijbuiters duo dat gisteren ook al van de partij was. En precies zoals afgesproken rammelt om kwart voor zeven m’n telefoon. Hans aan de lijn, die weet te vertellen ‘dat hij mij op de rotonde (bovengenoemd) voorbij heeft zien flitsen. Loopt nu op de Kaveling (Munnikenland, richting Batterij van Brakel) en het gaat verder prima.’ Sein hem even in dat we wellicht elkaar tegenkomen daar ik al gezien heb dat mijn route ook in Asperen komt.

Vandaag na de start wordt het weer rap Hoornaar uit en wordt koers gezet richting Arkel. Daarbij weer de A27 over, dat is later op de dag teruggaande evenzo, met uitzicht van bovenaf. Snel daarna komt het Merwedekanaal in zicht. Schepen, in dit geval maar eentje het m.s. Nautica, hebben voorrang. Zodoende houdt de Haarbrug me daar heel even tegen. Bij de rustpost in Spijk zit er het eerste kwart al weer op. Na de koffie gaat het meteen naar het Lingebos. Waar ik mooi door dit recreatie gebied wat meters onverhard kan maken.

Vervolgens is het tijdlang genieten van de weidse polder. Een volgend gedeelte onverhard, die vandaag allemaal wel duidelijk een tikkeltje korter in kilometers zijn dan gisteren, brengt me door het natuurgebied Klein Hoogland. Het fort bij de Nieuwe Steeg laat ik mooi rechts liggen want een eindje verderop ligt fort Asperen. Op de routebeschrijving aangegeven als 2e rust.

Natuurlijk strijk ik hier eventjes op het terras neer voor een kop koffie. Dan bij het fort nog wat rondneuzen en daarna pas verder met de route. En dat gaat even verderop mooi Asperen in, door de Voorstraat, die grotendeels vol met marktkramen staat. De 40e jaarmarkt is er in volle gang. Dat wordt zeker een stukske slalommen door het talrijke publiek.

Snel na Asperen volgt Heukelum en daar ook al door de Voorstraat. Maar nu totaal geen hindernissen. Hierna loop ik een flink stuk over de dijk langs de Linge. Eerste gedeelte bestaat vooral uit een gravel pad. Eenmaal van de dijk af dan blijft dat ook een tijdje zo tot na de rust/stempelpost in Spijk. Gelijkertijd als ik die in het vizier krijg rammelt mijn telefoon weer. Opnieuw is het Hans. Nu vanuit de tent in Hoornaar waar hij een kwartier geleden gefinisht is. Begrijp van hem dat er na zijn inspanning eerst wat zoute chips aan te pas moet komen, om zo alles weer helder te overzien. Rap gedaan hoor, maar het heeft geen zin dat hij op me blijft wachten laat ik hem weten. Ik heb nog wel wat kilometers, zo’n 8 of 9, te doen.

Na m’n watervoorraad aangevuld te hebben is het op naar het pontje, van Spijk naar Arkel. Als ik er aankom steekt het tjokvolle pontje net van wal. Al met al hoef ik niet zo lang te wachten want de Linge is niet zo breed. Aan de overzijde gaat het op Arkel aan. Hier volgen vlak na elkaar nog een tweetal oversteken. Het is wel over bruggen, weer over de Linge en daarna over het Merwedekanaal.

Bij het inlopen van Hoogblokland groet ik twee wandelaars tijdens het passeren. De ene met een hoedje op roept meteen terug; ‘hé Anton’. Hou me in en zie dan pas dat het Piet Klein is. Hij heeft jarenlang in Andel gewoond en loopt ook voor de eerste keer een Kennedymars. Maar wat ik zo van hem merk zal dat ook wel bij een eenmalige actie blijven.

Hoogblokland door en het eind komt meteen in zicht. Het einde van de tocht, mijn tweede helft. Heb genoten van de beide helften, in geweldig weer en de natuur in bruidstooi. Tot slot blijf ik bij mijn credo “Alles kan, maar hoeft niet”

7:00 – 15:10 uur    40 kilometer

Anton

80 van de Hollandse Waterlinie.

 Zijn we voor een paar weken terug al grensoverschrijdend bezig geweest. Vandaag idem dito. Toen België en nu is het Duitsland. Een ander land maar er is nog een verschil. Het overgrote deel van de route voert ons wel over de grens maar in België is het de gehele tocht.

In het dorp Breedeweg, behorend bij Groesbeek, worden we door de organisatie wsv De Bosbesjes heel snel vanuit de start, bij het verenigings-gebouw “De Sleutel”, de grens overgestuurd. Meteen zitten we dan ook in het Reichswald. Het is een glooiend bosgebied tussen Kranenburg, Kleef en Goch langs de Nederlandse grens met als hoogste top de 96 meter hoge Rupenberg. Als we nog maar goed en wel tussen de bomen komen zorgt het glooiende ervoor dat we meteen flink aan de bak moeten.

In het begin van de tocht blijven we eerst kort in de buurt van de grens of er net overheen. Wat de naam van Grensweg, die we een tijdje gaan volgen, al aangeeft. Hierdoor stuiten we op een flinke waterpartij. Deze ligt op enige afstand maar dat moeten we zondermeer wat korter bij gaan bekijken. Dus gewoon even van de route af en hop, naar de waterkant. Blijkt een zandwinningsplas te zijn die gelegen is tussen Milsbeek en Ven-Zenderheide.
Maar gaandeweg duiken we toch dieper het Reichswald in. Het bosgebied bestaat voornamelijk uit loofbomen. Die door hun jonge frisse zachte groene bladeren ontzettend mooi zijn. Ondanks dat we een flink aantal uren tussen de bommen vertoeven is het genieten. Naast de zang van vogels heerst er stilte en dat doet een mens op zijn tijd goed.

Het glooiende blijft er in en het is niet alleen bij het dorp Schottheide dat we als eerste aandoen. Het gaat ook in het verdere verloop op de route zo door. In tegenstelling tot de voorgaande twee rustposten, waar we staande een bakkie of een soeppie doen, strijken we hier nu even neer. De rust met tevens de eerste controle knip is in het Bürgerhaus “Alte Schule”, bij de Bürgerschützenverein Schottheide. Vervolgens gaan we naar en door een volgende plaats, Frasselt ook weer een klein dorp.
Na een stukje van de plaats Kranenburg voert de route ons weer de bossen in. Waar uiteindelijk een flinke afdaling en vervolgens nog wat vlaks ons de bossen uit zal voeren. Net op de buitenrand van de bossen ligt de laatste rust- en controlepost. Snel pakken we er een bakkie en na het knippie laten we de bossen ook echt achter ons. Wat nu nog rest in de laatste 6 kilometer is allemaal vlakke weg. Waarbij alleen in De Bruuk nog wat onverhard zit. De Bruuk is een moerasgebied dat wordt gevoed door kwelwater uit de omliggende heuvels.

Op de streep in het verenigingsgebouw “De Sleutel “ pakken we effe de gebruikelijke derde helft. Voor de verandering nu eens eentje zonder verlenging. In ieder geval nemen we huiswaarts weer mooie herinneringen aan vandaag mee, over de mooie wandeldag en de mooie wandeltocht.

7:00 – 15:00 uur    40 kilometer

Anton                                       naar de foto's                                   naar meer foto's op Facebook

 De Zwaluwse Haven is een kreekrestant dat van de kom van Hooge Zwaluwe naar de Amer loopt. Het water is een viertal kilometer lang. De Zwaluwse Haven ontstond tijdens de Sint-Elisabethsvloed van 1421 en maakte deel uit van een krekengebied dat gelijkenissen vertoonde met de huidige Biesbosch.
In 1954 werd een dijk langs de zuidoever van de Amer aangelegd, waardoor de Zwaluwse Haven een binnenwater werd dat bovendien geen enkele betekenis voor de scheepvaart meer kon hebben. Het waterde nu via een spuisluis op de Amer uit. Via een gemaal wordt ook het overtollige water in het Gat van den Ham op de Zwaluwse Haven uitgeslagen. In de zomer kon ook zoet water van de Amer worden binnengelaten.

Wordt er weer eentje uit de serie: zelf gebakken, de wandeltocht van vandaag. Genoemd naar de bovenstaande Zwaluwse Haven. Starten doen we vanaf het Plein 1940 in Zevenbergschen Hoek. Al rap laten we het dorp achter ons en duiken de weidse polder in. Het buurtschap Helkant is als eerste wat we aandoen. Dan volgt even later Hoge Zwaluwe. Vandaar vanaf het oud haventje blijven we tot aan het einde ervan toe, de Zwaluwse Haven volgen. Voor het gedeelte naar Lage Zwaluwe kiezen we als route, om onderaan de dijk kort langs de oever van de Amer te blijven.

Als we Lage Zwaluwe verlaten zoeken we meteen de dijk weer op. Tot aan de oude haven in Moerdijk houden we die zo veel mogelijk aan. Vervolgens komen we na een tijdje in de buurt van wegrestaurant Kanters. Natuurlijk gaan we daar wel even aan om er een heerlijk bakkie te doen. Daarna wordt het net zoals in het begin, weer door de polder. Hierbij lopen we nog door een tweetal buurtschappen, Blauwe Sluis en Strooiendorp. Intussen is het na het laatst genoemde zover dat Zevenbergschen Hoek ras naderbij komt en dan zit de tocht er even later ook op.

Bij de derde helft op het Plein 1940, op het terras bij Restaria d’n Bels, doen we de zeer mooie en gevarieerde tocht nog even dunnetjes over. Genoten van de kleurrijke natuur en veel gezien op het land, langs en op het water. Waaronder net als bij de voorgaande tochten weer allerlei herinneringen en overblijfselen over/van de laatste wereldoorlog(en).

6:40 – 14:30 uur  34 kilometer

Anton

“Zij wilde wat van de wereld zien. Hij kocht voor haar een atlas”.

Nog nooit in onze vorige 275 wandeltochten zijn we in het verre buitenland gestart en hebben daar dan de hele dag rondgedoold.
Nog nooit! Maar vandaag is het dan toch echt zo ver.
We wagen ons in België en komen, net voor Antwerpen, uit in Brasschaat.
Brasschaat dat bekend staat als één van de groenste gemeenten in België.  Met natuurgebieden de “Uitlegger”, de “Inslag” en “Klein Schietveld”. Park “De Mik” met de torenpoort en de “Antitankgracht” met het fort uit 1912. Dit als onderdeel van de Stelling van Antwerpen.
We starten (zonder routebeschrijving) om half acht en gaan door een fraaie wijk met flinke huizen. Verder naar het natuurgebied de Uitlegger om daar een prachtige groene lus te maken alvorens naar rust/controle post Hondenclub te gaan.
En..…. daar gaat het fout!
We missen, met mij voorop, deze controlepost totaal. Met als gevolg dat we zomaar op de laatste lus van vandaag terecht komen en dus na een paar uur wandelen bij de finish aankomen.
Opnieuw beginnen dus; De Uitlegger slaan we over en tegen elf uur melden we ons voor die eerste controle. Dit nadat we eerst een viertal Vrijbuiters (dat clupske uit W&A) tegengekomen zijn, die ook al verkeerd zitten. Terwijl een Vrijbuiter toch bekend staat om zijn intellect en vindingrijkheid.
Verder komen we af en toe een bunker tegen, restanten van bunkerlinies en gemaakt rond de 1^e Wereldoorlog.
We lopen langs de Antitankgracht  en daarna naar de Inslag en het centrum van Maria-ter-Heide.  Aangekomen bij een volgens de borden actief vliegveld (het eerste militaire vliegveld van België en bekend als Brasschaat-Polygoon), maar waar alles ingevroren lijkt te zitten. Na rustpost Perron Noord krijgen we het rondje groen (incl. glijden en glibberen) van het domein Klein Schietveld alvorens daar weer terug te komen. Via groene paden en de Antitankgracht komen we weer op ons startpunt.
Net op tijd om nog een resultante van eeuwenlange daadkracht, passie, authenticiteit, kennis en eerlijkheid te proeven.

50 km.

Hans

 Zachte, zoete dan hebben we het over de krakelingen. Krakelingen zijn in de regio én ver daar buiten een begrip. Wie zegt krakeling denkt aan Heukelum met zijn krakelingenspecialist bakkerij van Voorden.

Bekend gegeven bij Hans en zodoende heeft ie aan de deze eigen tocht de naam Krakelingentocht gegeven. Eenmaal op de route in Heukelum beland zijn we natuurlijk bij bakkerij van Voorden een zak krakelingen wezen kopen.

De tocht gaat als zustertocht van de Radar en de Nieuwe Steegtocht, die we aan het begin van de vorig week gelopen hebben, de boeken in. Van huis af gaan we weer via de Aelse sluis, de Kaveling en de Waarddijk(fietsdijk) naar het veer in Brakel. Maar voordat het zover is dat we de oversteek over de Waal maken bereiken we eerst nog een mijlpaal.

Meteen, als we nog maar goed en wel op pad zijn. Bij het verlaten van ons dorp lopen we namelijk de 10.000e kilometer in vanaf het najaar 2008. Daar ligt het prille begin van onze wandelcapriolen. Voor het memorabele ijkpunt heeft Hans nog rap een “herinnering” in elkaar geflanst. Hierna geven we die een fraai bestemming, op de Aelse sluis in voorzitterstuin.

Wat al uit de aanhef valt op te maken is dat er na de overtocht met het veer in Brakel zeker verschil zit in haar zusje, de Radar en Nieuwe Steegtocht. Zoeken we dan de omgeving van Herwijnen en Asperen op. Nu wordt het eerst Heukelum, vanwaar we de Linge tot even voorbij Spijk gaan volgen. Onderweg strijken we wel voor een bakske koffie neer op het terras van De Uitspanning, Koffie- & Theeschenkerij in het buurtschap Vogelswerf.

Hierna doorkruisen we het Lingebos en doen dan Vuren aan. Vervolgens nemen we weer het veer over de Waal naar Brakel. Van daar pakken we op de Kaveling na, dat wordt nu de Nieuwendijk, dezelfde route terug naar huis. Op de Aelse sluis landen we nog effe bij sluismeester Arie aan. Als de voorzitter ook nog aanschuift blijkt dat effe toch al weer gauw een klein uurtje te zijn,  voor we de laatste kilometers naar huis voltooien.

7:00 – 17:25 uur       45 kilometer                                                            naar de foto's

Anton

Heej Anton,

Het weer lijkt voor morgen redelijk en daarom, zoals we maandag al een beetje besproken hebben, stel ik voor om op vrijdag te gaan wandelen. Ditmaal niet de Waal over, maar de Bergsche Maas: de door jou uitgedachte Dongetocht van 33 km. Een kijkje in Brabant dus. Ik zal wel rijden en haal je om 6.30 op. Laat even weten of je nog (steeds) tijd vrij kunt maken. Groet Hans

Zeeën van tijd vrij en dus rap laten weten dat het goed is om de Dongetocht te doen. Is wel al weer een tijdje geleden dat ik uhm via google uitgewerkt heb. Hou dat gaandeweg maar als reden aan. Meteen al prijs als we nog maar goed en wel van start vanaf de carpoolplaats Raamsdonkveer Noord A59 naast de accommodatie van vv Good Luck, te vroeg linksaf gaan. Merken het gelukkig snel daar we niet aan de goede kant van de Donge uitkomen. Meteen rechtsomkeer om na wel de goede linksaf zo ook goed bij de Donge uit te komen. De Donge is een typische laaglandbeek. Een dergelijke beek heeft geen duidelijke bron maar ontstaat doordat grond- en regenwater zich vanuit een groter gebied geleidelijk aan clusteren tot een beek. Voor de Donge betreft dit het grensgebied tussen Alphen en Baarle-Nassau. De bovenloop ligt in natuurgebieden, dan volgt het stedelijk gebied van Tilburg waar de bovenloop afwatert op het Wilhelminakanaal. De benedenloop is gescheiden van de bovenloop en voert langs gemengd gebied met oude industrie, vanaf Dongen tot aan de uitmonding in de Amer.

Een groot gedeelte van de benedenloop van deze beek houden we voorlopig in het vizier. Onderweg passeren we daarbij een oud elektrisch gemaal en enkele stuwen waaronder die bij het punt waar de Donge en de Onkelsloot samen komen. De Onkelsloot is de oostelijke tak, een smalle en gekanaliseerde watergang, die geen verbinding heeft met de bovenloop van de “Donge” bij de Dongevallei of het Wilhelminakanaal.
In Oosteind gaan we effe verkeerd door een foutje in de routebeschrijving mijnerzijds. Snel zitten we toch weer op het goede spoor. De strook kasseien in de Watertorenstraat brengt ons meteen in Dongen. Hier wordt het op een gegeven moment zoeken geblazen. De beoogde route blijkt door hekwerk afgesloten te zijn. Maar uiteindelijk komen we na een omweg toch goed uit, bij het Wilhelminakanaal.
Het kanaal gaan we nu tot in Oosterhout volgen. Bij wat interessants nemen we hier op de route zeker een kijkje. Zoals bij het markante gebouw De Gecroonde Bel, een voormalige bierbrouwerij en nu rijksmonument. In de wijk met de nautische straatnamen stuiten we op het Jaagpad op een oude spuisluis. Even verder is het weer wat tijd  bij Sluis 1 en vervolgens als laatst voor de Marksluis.
Hierna stappen we zo langzamerhand het slot van de tocht in. Na de wijk Dommelbergen laten we Oosterhout achter ons en gaan allereerst een tijdje het Kromgat volgen. Het is een wetering die in de Donge uitmondt. Hierna ronden we nog een plas in het plassengebied De Zandput voor driekwart. Daarna zijn we snel terug op de plaats waar we van morgen vertrokken zijn.

Hoewel dat het de eerste uren wel wat mistig is, dat maakt dat er alles zodoende wat mystiek uitziet, al met al weer een mooie wandeldag/tocht met een plus aan de streep. Door de genoemde missers/foutjes valt de afstand ietsjes ruimer uit.

7:30 – 14:40 uur   39 kilometer                               Foto's komen binnenkort op de Facebookpagina van AndelWandelt

 Anton

 Heej Anton,

Zullen we morgen nog een eindje gaan wandelen, onder lenteachtige temperaturen. Stel voor om de “Radar en de Nieuwe Steegtocht” te gaan lopen. -We kunnen van huis vertrekken, dan is het ca. 46 km. -Of met de fiets/auto naar het Brakels veer rijden, dan is het ca. 28 km. Mijn voorkeur is de eerste optie en dan om 6.30 uur te vertrekken. Groet Hans
Dat kwam gisteren langs en vandaag zijn we dus op pad voor de Radar en Nieuwe Steegtocht. Wat? Hoor ik zo denken. Nou daar we zelf eigen 

Van huis uit gaan we eerst via de Aelse sluis over de Kaveling en de fietsdijk naar het veer in Brakel. Na de oversteek over de Waal krijgen we al snel bij Herwijnen het radar in zicht. Tot juni 2012 heeft deze radarpost dienst gedaan als radar voor de controle van het luchtruim voor Luchtverkeersleiding Nederland. Sinds 2014 is er een andere bestemming. De radar maakt nu voor het KNMI deel uit van de buienradar.

 Als we over de Nieuwe Steeg Asperen in zicht krijgen scheren we langs het een gelijknamig fort, het fort bij de Nieuwe Steeg. Nu is het omgedoopt tot GeoFort en toegankelijk voor het publiek. Alles op het forteiland staat in het teken van kaarten en navigatie www.geofort.nl
Blijft niet bij het genoemde fort wat onderdeel heeft uitgemaakt van de Nieuwe Hollandse Waterlinie wat we vandaag zoal in het vizier krijgen. Zo volgt er het sluizencomplex van Asperen, een batterij, een flink aantal schuilplaatsen en de batterij van Brakel.
Even krijgen we nog te maken met een nat buitje. Niet dat dat alleen de reden is om even een pitstop in te bouwen. We hebben ook zin in een bakkie vandaar dat we dat mooi bij tank/servicestation kunnen gaan doen. Vervolgens steken we de A15 over en zijn we even later weer bij het veer naar Brakel.
Hier doen we de terugweg ook weer over de fietsdijk. Vervolgens pakken we de Nieuwedijk naar de Poederoijense Hoek.
Onder het mom van even de gratis Binnenvaart krant op de Aelse sluis mee te pikken gaan we er natuurlijk ook op de koffie uit. Nou dat is bij sluismeester Hans geen enkel probleem. Na ruim drie kwartier laten we het “Praethuis”, ja zo valt het vandaag wel te noemen gezien de zoete inval van Jan en alleman voor wat het is en pakken de laatste kilometers naar huis aan.

Over de door Hans opgeven kilometers van vandaag valt nog wel wat te zeggen. Zijn meetlaat of wat het ook mag zijn is zondermeer aan vervanging toe, ’t is heel te rooskleurig ingeschat. Blijkt uiteindelijk een flink onsje minder te zijn.

6:30 – 15:30 uur   40 kilometer

Anton