De Rib
In de Aktu-Ael van april 2012 kwam ik twee artikelen tegen van Jan van der Vliet uit Gorinchem. Nadat hij het boek "Woudrichem, stad en Land" had doorgebladerd schrijft hij het volgende over een foto:
"Het meest trof mij daarop de tekst "logistiek centrum van Andel", bij het lezen hiervan kwamen bij mij de herinneringen boven.
Ik kwam hier al vanaf mijn kindertijd, dat kwam eigenlijk doordat onze buurman  (Gert de Waal), beëdigd weger was aan De Rib. En gewogen werd er, in de zwart geteerde schuur naast het café van Gerdien Bouwman bevond zich een soort "Waag" waar allerlei zaken gewogen konden worden. Dat kon variëren van schapenwol tot varkens voor het slachthuis. 
De Rib was ook de aanlegplaats voor b.v. de Bossche boot, deze onderhield een dienst tussen 's Hertogenbosch en Rotterdam, zowel voor passagiers als voor vee en goederen.
Ook de schepen van "Koopvaart" kwamen regelmatig voor de wal. Op de loswal lagen vaak hopen zand en grind voor Teus Tankens, het grind werd ook gebruikt op de polderwegen, die waren destijds nog onverhard. De aanlegsteiger werd ook gebruikt door bedrijven als fa. O. Bouman en Wim Versteeg, voor het lossen van grondstof-fen voor hun handel in meel- en veevoeder. Ook aardappels, groenten en fruit werden van Andel naar Gorkum en/of Rotterdam afgevoerd.
Aan het einde van het jaar kwam de familie Gort met hun schip geladen met turf uit Drenthe. De turf werd hier verkocht en de familie Gort bleef in Andel overwinteren. Het verschepen van bieten is een verhaal apart, daar hoop ik later nog op terug te komen."

In hetzelfde nummer van Aktu-Ael staat echter ook het vervolg over de bietencampagne. Jan van der Vliet vertelt daarover:
"Vroeger aan De Rib was het dan een drukte van belang, het was dan op z'n Aels peeëtijd. De suikerbieten die werden aangevoerd, werden eerst gewogen op de weegbrug aan De Rib.
Daar was mijn buurman (Gert de Waal) weer in zijn element. Van de aangevoerde suikerbieten werden door twee controleurs monsters genomen. Die werden eerst in een houten kuip schoongemaakt en dan in een zak met label en loodje gereed gemaakt voor verzending naar de suikerfabriek in Puttershoek of Dinteloord.
Op de fabriek werd het suikergehalte en aan de hand van de gewogen hoeveelheid bieten de te betalen prijs bepaald. De controleurs, de heren Walraven en Van Hofwegen, gekleed in hun leren jassen, konden bij het afschrobben van de bieten altijd wel wat hulp gebruiken. 
De aanvoer van suikerbieten gebeurde met kipkarren of met wagens waarmee bv. ook hooi kon worden vervoerd. Die laatsten werden ook gereden door twee dochters van Fien van Eethen uit de boerderij "In den Doorn" aan het begin van de Aelse Steeg. Ik vond dit en ook nu nog een knap staaltje rijkunde van de jongedames.
De afgeleverde bieten moesten nu nog wel in het schip gebracht worden. Dat was een klus die mijn vader vaak aannam om te doen. Hij werd daarbij geholpen door o.a. Jap de Cloe, Dirk van Rijswijk (van Piet van Aale), Haai den Dekker en ook mijn oudste broer Nol. De bieten werden met een riek in een grote houten bakkruiwagen geladen en moesten dan over een brede houten plank, een zgn. richter, in het schip gestort worden. Alles zat daarbij dik onder de klei en de loopplank was dan ook vaak spekglad. Om toch "grip" te hebben hadden de mannen klimsporen onder hun schoenen gebonden. 
De schepen die de bieten kwamen halen. brachten weer pulp als retourvracht  mee naar De Rib. Die pulp moest in manden uit het schip gedragen worden en in de klaarstaande wagens gelost. Pulp, soms gemengd met bietenblad, was weer veevoer voor de koeien in de winterstal.
Als ik nu soms zie hoe een vrachtwagen met bieten wordt geladen, denk ik daar nog vaak aan terug. Hoezo "goede oude tijd"? 
Het afrekenen aan het eind van het seizoen gebeurde altijd in het café van Gerdien Bouwman. Na afloop denk ik niet dat ze nog met een kruiwagen over een plank hadden kunnen rijden." 

                                                                 Jan van der Vliet - Gorinchem 2012

Bron: Dorpsblad Andel Aktu-Ael van april 2012, 20e jaargang nr. 8.
Foto's zijn van Bert van Rijswijk, m.u.v. de eerste die van Twan Naaijen komt.

                    terug naar boven                    terug naar overzicht Verhalen